ورق پنجاه و چهارم

 خبرهای شمال

این بار میخواستم شمال خیلی  خوش بگذره که گذشت  مدت زمان زیادی از دیدن مامان بابا نگذشته بود. شاید قبلا بیشتر از این طول میکشید تا ببینمشون ولی دلم به اندازه یک دنیا تنگ بود . پنجشنبه در کنار مامان بابا گذشت و  بعد از ظهر  با مامان قدم زدن و خرید کردن  . درست کردن ساندویچ و آماده کردن وسایل و رفتن دسته جمعی کنار دریا . تا تونستم دلی از عزا در آوردم و خواهرانه ها مون رو داشتیم و بازی  با خواهر زاده ها . همسر هم ول کن نبود مرتب زنگ میزد.تا جایی که خواهرم گوشی رو گرفت گفت خواهرم مال خودمونه  زیاد زنگ بزنی نگهش میداریم بهت پس نمیدیم 

جمعه صبح تنها رفتم آرامگاه  . دلم اون هوا و اون سرسبزی رو میخواست . قدم زدن و نفس کشیدن و تنها بودن و اشک ریختن . شاید در موردش  توی یک پست جداگانه نوشتم .نمیخوام اینجا طولانی و ناراحت کننده بشه. شاید هم ننوشتم .

 ظهر جمعه  خواهر بزرگم گفته بود  همه بیاین خونه ما دور هم باشیم . تو فاصله صبح تا ظهر با مامان و بابا نشستیم به حرف زدن . دلم گرفته بود از حرفهای نگفته از گریه های نکرده . همه حرفهام رو زدم . همه اشکها رو ریختم  . بهشون گفتم برای این که ناراحتتون کنم نمیگم . میگم تا بدونید چی شده. بدونید این مشکلات رو برای چی دارم و برای چی تحمل کردم . بدونید که دوست دارم کمترین مشکل رو داشته باشم و حتما همین کار رو میکنم .خیلی حرف زدم . همه حرفهای نگفته ام رو .  گفتم میتونید سرزنشم کنید میتونید مثل بار قبل بگید  نگفته بودیم سرت به سنگ میخوره ؟ به حرف ما رسیدی ؟باز هم میتونید دم به ساعت بگید حسنا جدا شو ولی بدونید من چی میخوام من چی میگم دلیل های من چیه  . در کل  مشغول اشک ریختن و درد دل کردن بودم.

بابا به من گفت ما که بد تو رو نمیخوایم فکر میکنی ما نمیفهمیدیم تو مشکل داری ؟ فکر کردی چون حرف نمیزدی ما  نمیدیدیم نمی فهمیدیم ؟گفتم چرا ولی به روی من نمیاوردین . گفت ما برای خودت میگیم .روز اول نگفتیم گول رضایت دادن خانوم اولی رو نخور؟ این هم آخرش . مامان زیاد حرف نزد بیشتر ناراحت من بود. به بابا گفت نگو فایده نداره حسنا چیکار کنه بیشتر ناراحت میشه گریه میکنه . بابا  گفت راست میگی چرا به حسنا بگم ؟  ناراحتش نمیکنم . اگر میخوای طلاق نگیری و زندگی کنی کاری کن هیچکی به خودش اجازه  بی احترامی نده . از همسر گرفته تا خانوم اولی و بهار و حتی خانواده همسر .

بابا  دعوام کرد که چرا رفتی  خونه پدر شوهر و با خانوم اولی رو برو شدی ؟چرا به من نگفتی بیام ؟ چرا نشستی تا آخر گوش کردی ؟ گفتم به فکرم نرسید بلند بشم برم .به شما میگفتم حتما میومدین مثل همیشه میگفتید حسنا باید بره . گفت وقتی میگم حسنا باید بره منظورم این نیست  که تو مقصر هستی . میگم برای این که زندگی بدی نداشته باشه  .  گفتم فکر میکنید اونها منظور شما رو متوجه میشن ؟ این چه حرفیه چپ و راست به همسر هم میگید حسنا رو اذیت نکن طلاقش بده ؟ خوب بخوایم طلاق بگیریم که میگیریم .پدر شوهر برگشت به من گفت  دختر من بودی همون حرف پدرت رو میزدم . به خدا اگر دختر خودشون بود یک بار این حرف رو نمیزدن .

گفتم به خدا من میدونم چقدر من رو دوست دارین چقدر نگران من هستید من درک میکنم شما دلتون میخواد من شاد باشم. توی زندگی خوشبخت باشم آرامش داشته باشم . هر چی بگید حق دارین من میفهمم ولی یک کم هم به من حق بدین . یک کم هم حرفهای من رو گوش کنید.

بابا  زنگ زد به همسر  گفت شنیدم پدرتون همه رو جمع کرده که صحبت کنید . نمیشنیدم همسر چی میگفت ولی از حرف بابا معلوم بود که معذرت خواهی کرده .چون بابا گفت من معذرت خواهی شما رو نمیخوام .  دفعه قبل به خاطر حرف پدر شما  بلند شدم اومدم تهران حرف و توهین خانوم اولی رو به دخترم شنیدم . نمیگم جواب ندادم ولی همین که توی اون جمع چنین توهینی به دخترم شد و تحمل کردم و جوابی که باید میدادم رو ندادم ،به احترام پدرت بود . این دفعه توی خونه خودشون جلوی روی خودشون به دختر من توهین شده ؟ مگه ما حسنا رو از سر راه آوردیم  ؟همه  فکر میکنن میتونن اذیتش کنن ؟ از قول من به خانوم اولی بگو  یادشون رفته من قبل از عقد زنگ زدم  چی گفتم؟ تا حالا  گفته من چی گفتم چی جواب داده؟ میام رودر رو به خانوم اولی میگم که شما نبودی اینها رو گفتی ؟ الان شرط میذاری ؟

همسر هم گفته بود هیچکی اون شرطها روقبول نداره . بابا گفت قبول داشتن رو کار ندارم . نفس کار شرط گذاشتن رو میگم . شما شوهر حسنا هستی یا خانوم اولی ؟ شما بیا بگو من این شروط رو دارم ما هم میگیم به مامربوط نیست . خودت میدونی با حسنا .  یک بار هم نمیگم چرا الان شرط میذاری از اول نگفتی . وقتی خانوم اولی  میاد تعیین تکلیف میکنه یعنی چی ؟ یعنی شما مدیریت نگه داشتن  دو تا زن و زندگی رو نداری .

بابا  با عصبانیت حرف نزد . حرفهاش رو آروم گفت  و حتی صداش رو هم بلند نکرد . اصلا حالت تهاجمهی نداشت. گفت ما دشمن خانوم اولی نیستیم روز اول هم خودمون زودتر از همه گفتیم خانوم شما داری اشتباه میکنی دختر من هم داره اشتباه میکنه این کار درست نیست .اون گفت نه این گفت نه . این هم نتیجه دو تا زن که بلد نیستن تصمیم بگیرن به حرف بقیه هم گوش ندادن .شما هم که نه میتونی اون زندگی رو مدیریت کنی نه این زندگی رو . باز هم نفهمیدم همسر چی گفت ولی بابا گفت از قول من به پدرتون بگین  شما به عنوان یک بزرگتر نباید اجازه میدادین تو خونه خودتون چنین توهینی بشه. چنین حرفهایی زده بشه از شما تعجب میکنم . اگر حسنا میذاشت زنگ میزدم مستقیم به خودشون میگفتم .ما بیشتر از اینها برای ایشون احترام قائل بودیم توقع نداشتیم حرمت و احترام دختر ما تو خونه شون حفظ نشه .

به خود همسر هم گفت شما  وقتی میبینی دو تا هوو نمیتونن رو در رو منطقی حرف بزنن باید هر دو تا رو ساکت میکردی میگفتی بلند شید برید خونه هاتون هیچ کدوم کلام و کلمه ای نگید . نشستی نگاه کردی  حرف و توهین بشه ؟ حسنا رو چنگ بزنه  موهاشو بکشه ؟

من ماجرای دعوای خودمون رو  نگفتم . تا این حد سر درد دلم باز نشده بود . همسر بعدا به من  گفت خوب شد این یکی رو نگفتی . گفتم چون میدونستم بار اول آخر بوده حرف نزدم.

در آخر هم به همسر گفت ما  با شما بد نیستیم .زنگ نزدم فقط  گله کنم  ولی بدون  این  زندگی مدیریت بیشتر ی میخواد . برای شما سخته برای حسنا سخته برای خانوم اولی سخته  اگر قرار باشه اینطوری پیش بره اول از همه حسنا و خانوم اولی ضررمیکنن . تا عمر دارن جنگ و دعواست . گفت من در اولین فرصت میام تهران صحبت میکنم . اگر قرار باشه بزرگترها دخالت کنن حسنا هم بزرگتر داره . به پدر شما هم میگم.

 قطع که کرد مامان گفت نباید میگفتی اون بیچاره  چیکار کنه حریف نمیشه  . بابا  گفت یعنی چه حریف نمیشه ؟ بچه که نیست خودش بچه بزرگ داره باید یاد بگیره وقتی دو تا زن میگیره هر دو تا رو بشونه سر جاشون صداشون در نیاد هر کدوم به زندگی خودشون برسن . نمیتونه  تصمیم بگیره  بیاد بگه نمیتونم . یا این بره یا اون . بهتر هم هست حسنا از دست اینا خلاص بشه . باز هم با هم حرف زدیم درد دل کردیم .  از ته دل خوشحال شدم هنوز دارمشون هنوز حمایتشون مهربونیشون خیر خواهیشون رو دارم

ازشون قول  گرفتم که وقتی خودم همه چیز رو میگم ، ناراحت و نگران من نشن و بدونن من هر وقت مشکلی داشته باشم خودم میگم و دلیل نداره همیشه نگران باشن  و  قول دادم هر وقت نتونستم مشکلاتم رو حل کنم و یا زندگی برام عذاب شد خودم رو اذیت نکنم و از این قبیل حرفها .ظهر هم دور هم خونه خواهرم بودیم و خیلی خوش گذشت  .بس که شلوغ کردیم و گفتیم و خندیدیم گذر زمان رو حس نکردم . بعد از ظهر با مامان و بابا رفتیم خونه تا من جمع و جور کنم و مامان سهم خوراکی خوشمزه هام رو برام بسته بندی کنه  .

طبق معمول همسر مرتب زنگ میزد و سوال میکرد راه افتادی؟ گفتم نه دارم خداحافظی میکنم . بابا خودش گفت گوشی رو بده من و از دل همسر در آورد گفت ما دوست داریم و  مثل پسر ما هستی . فقط نگران حسنا بودم نمیخواستم ناراحتت کنم.  مامان هم گوشی رو گرفت گفت دلمون تنگ شده این دفعه  با حسنا هم نیومدی با خانوم اولی بودی  یک ساعت هم شده بیا ببینیمت . همسر هم گفته بود حتما با حسنا میایم و تموم شد . خدا رو شکر دلخوری پیش نیومد و من هم در این بین  درد دلم رو کردم 

همسر تو راه  هم زنگ زد.از خونه زنگ زده بود گفتم تو برو من دیر وقت میرسم . گفت اومده بودم منتظرت باشم . گفتم نگران نباش رسیدم بهت زنگ میزنم . گفت باشه میرم خودت خواستی . بعد نگی تو خونه منتظرم نبودی. گفتم نه نمیگم خیالت راحت باشه  . گفت خیلی بدی . گفتم خودم که فکر میکنم خیلی خوبم . گفت خودت توهم داری . گفتم توهم هم باشه خوبه از حال و روز خودم راضی هستم

صبح قبل از این که صدای بیدار باش موبایل در بیاد صدای قربون صدقه  همسر اومد که کله سحر بلند شده بود اومده بود خونه  و من در خواب ناز بودم نفهمیدم .تا قضیه در حد بوسیدن و  قربون صدقه  و خوش زبونی  و دلم تنگ شده بود  ، حرفی نزدم ولی از اون میزان که گذشت  به هر نحوی بود با پشتکار و جدیت فراوان بلند شدم .  بهانه ام هم صبحانه بود . برای آدمی مثل من که روز معمولی به یک لیوان شیر سرپایی و دو تا خرما اکتفا میکنه تا زود بره بیرون ، چه بهانه به جایی هم بود

صبحانه مفصل و خوشگلی چیدم رفتم همسر رو صدا کنم دیدم بسیار ضد حال خورده  سر جاش  دراز کشیده  . تا  من رو دید  تیشرتی که طبق معمول روی تخت بود رو  نشون داد گفت اینو باور کنم یا فرار کردنت رو ؟ گفتم اون خط قرمزی که رد کردی رو باور کن . گفت چیکار کنم یادت بره ؟ گفتم یادم نمیره ولی برای  این که ببخشم  باید صبر بیشتری داشته باشی. تازه من که باهات قهر هم نیستم . ببین من چقدر خوب و مهربونم قدر بدون . خندید و گفت نمردیم معنی  مهربون بودن  رو هم فهمیدیم  .

سر صبحانه هم  طبق معمول من رو تحویل گرفته بود و لقمه لقمه درست میکرد میذاشت تو دهنم .  هر چند سه تا لقمه خودش میخورد یکی به من میداد . به خودش هم بد نمیگذروند  .دیشب هم  شام اومد و رفت خونه مامانش. میخواستم بنویسم که نشد. اومدم شروع کنم به نوشتن ، هیچی ننوشته منتشر شد  بعد هم کتاب خوندم و خوابیدم و ننوشتم

لینک کامنتهای برگ 54

برای کسانی که لینک کامنتها باز نمی شود، فایل کامنتهای سمت راست همین صفحه 

ورق پنجاه و سوم

برگ پنجاه و سوم - شمال

من بار و بندیلم رو بستم و  ساعت 3 یا 4 صبح راه میفتم میرم شمال و جمعه شب برمیگردم دلم به اندازه یک دنیا برای همه تنگ شده . برای مامان بابا خواهر ها خواهر زاده ها  . دلم یک گریه سیر میخواد تو بغل مامان یک حرف زدن  و درد دل کردن و گریه کردن میخواد برای مامان بابا . دلم بد جور مامان بابام رو میخواد. دلم خواهرانه هامون رو میخواد . لپ های آبدار و شیطونی خواهر زاده ها رو 

میدونم دو روز  کم هست ولی همین هم غنیمته و خوشحالم دارم میرم . همسر هم بمونه تا من برگردم پیرو مکافات عمل بدش .امشب با آب و تاب تعریف میکردم که رفتم میرم اینجا میرم اونجا . گفت تو دلت میاد بدون من بری ؟ حتما منتظر بود بگم نه  بیا با هم بریم  .یا منتظر بود بگم دلم تنگ میشه ولی دلم برای مامان بابا هم تنگ شده مجبورم برم .  با رضایت کامل گفتم بله چرا که نه .میخوام خیلی هم بهم خوش بگذره  و میدونم خوش میگذره. فکر کردی به این زودی یادم رفت چیکارکردی؟ 

حقیقتش  به صورت شدیدی این حس رو دارم که بیشتر از همه به خودم بدهکار هستم نه بقیه  . باید به فکر خودم باشم سلامتی ام شادی ام  راحتی ام .

امروز بعد از ظهر میخواستم برم خرید تا وقتی برمیگردم  همه چیز  مرتب باشه . همسر تلفنی گفت حسنا من  وقت ندارم چند تا چیز بگم میخری  ؟ منظورش این بود که برای خونه   خانوم اولی خرید داشت . گفتم چند تا چیز ایراد نداره بگو . گفت برات فکس میکنم .  متوجه شدم که فکس میکنم یعنی بیشتر از چند تا هست . لیست بلند بالا رو که دیدم   به خودم گفتم باشه عیب نداره من که دارم میرم خرید این هم روش . بعد فکر کردم به من چه ؟ خانوم اولی که نمیدونه من خریدم. بدونه هم یک چیزی طلبکاره یا فکر میکنه من وظیفه دارم یا داد بیداد میکنه و ناراحت میشه و میگه به اون چه خرید کنه . من چرا باید این کار رو انجام بدم ؟

به همسر زنگ زدم گفتم   این چند تا چیز بود ؟  این که خرید یک  ماهه .برم بخرم  بار کنم بذارم تو ماشین تو ترافیک هم بمونم . بیارم تو خونه اونهایی که لازمه تو یخچال  جا بدم خراب نشه تا  تو شب بیای برداری ببری ؟ چند تا تیکه بود عیب نداشت این خرید رو خودت باید بری  کار من نیست شرمنده . شانس آوردی من امروز خودم میخوام برم  خرید. اگر روز دیگه حوصله نداشته باشم  کارت در اومده باید خریدهای من رو هم بگیری بیاری خونه . مردی گفتن زنی گفتن وظیفه ای گفتن . یادت نره  داری میای برای من هم  نون سنگک  بگیر  . 

همسر خندید و گفت خوبه من شدم نوکر بی جیره مواجب دو تا خونه .  سریع گفتم شما تاج سر  هستی نبینم اعتماد به نفست کم بشه  .به همون اندازه که تاج سر هستی یادت نره بقیه هم نوکر بابا جونت نیستن  عزیزم . نون یادت نره  خداحافظ.

اومد خونه دیدم نون سنگک که گرفته هیچ ، نون تافتون هم گرفته . برید و بسته بندی کرد گذاشت تو فریزر . خرید  خانوم اولی رو هم انجام داده بود اونهایی که یخچال لازم داشت آورد  بالا گذاشت توی یخچال  تا  بعد ببره  . خرید های من  کف اشپزخونه بود .  همه رو یکی یکی سر جاهاش جابجا کرد نایلونهاش رو هم جمع کرد  . من هم شام رو کشیدم  و خوردیم. متوجه شدم خیلی کمر باریک شده همه میز رو جمع کرد و زحمت ظرفها رو هم کشید .اومد نشست گفت خوب خانوم غرغرو از نوکرت راضی هستی  ؟ خنده ام گرفت  . گفتم گفته بودم که تاج سری. زود برو خرید های خانوم اولی رو هم تحویل بده دیر میشه  بقیه اش  تو ماشین خراب نشه .  من هم میخوام وسایلم رو جمع کنم برای فردا . منظورم این بود که برو خداحافظ .

گفت هنوز قهری ؟ گفتم نه اصلا قهر نیستم بهت گفته بودم این کار یعنی مرگ . آدم بمیره تا 40 روز یک لباس سیاهی تن میکنن یک ختمی میگیرن تو دو روزه  میخوای عروسی بگیری ؟ برو خرید ها رو بده یک سوالی هم بکن  شاید قهر  خانوم اولی  تموم شده باشه  شب همونجا بمونی نری خونه مامانت . از لجش گفت تو بری شمال میام اینجا تنها میمونم  نیای بگی خونه رو به هم ریختی من نمیتونم تک و تنها به فکر نظم وترتیب خونه باشم. گفتم هیچ اشکالی نداره راحت باش اصلا  آجیل هم تو فریزر هست در بیار بشین برای خودت بخور پوست هاش رو بریز حال کن   . تامیتونی بریز بپاش کن کیف کن .  من هم اومدم  زنگ میزنم کارگر بیاد . خودت هم میدونی من اعصاب و حوصله کارگر زن ندارم . کارگر مرد  میارم کار کنن سر درد و دل شوهر و بچه شون هم باز نشه . خودم هم که درست نیست تو خونه باشم . شما زحمت میکشی  بالا سرش هستی تا  خونه دسته گل که شد ، زنگ میزنی من از مهمونی خونه دختر خاله یا دوستم یا مریم جون میام .

 گفت نه مثل این که اوضاع خیلی خرابه  . گفتم بله اولویت هام یک کوچولو فرق کرده . اول خودم دوم خودم سوم هم خودم . چهارم  تو بیا یک جایی برات در نظر میگیرم تاج سر من باش عزیز دلم باش شوهرم هستی الکی که نیست .قربون اون شناسنامه  پر و پیمونت  .  بااین قربون صدقه ها چیزی نمونده بود همسر از خنده دار فانی رو وداع بگه   و من و خانوم اولی بدون شوهر بشیم 

تمام راه هم تا برسه خونه خانوم اولی و از اونور تا بره خونه مامانش گوشی به دست بود شوخی میکرد و مثلا من رو مسخره میکرد . بین حرفهاش گفت بهت نمیاد مجلس ختم بگیری اولویت بندی کنی جدی بشی . گفتم اتفاقا خیلی هم بهم میاد دارم با اولویت هام حال میکنم . همسر هم میخندید . من هم توی دلم گفتم بخند فعلا بخند تا بدونی شوخی ندارم  و فعلا خودم مهم تر هستم  برم بخوا بم که چند ساعت دیگه باید راه بیفتم

 

ورق پنجاه و دوم

برگ پنجاه و دوم - خشم اژدها

قرار بود از دعوا بگم  .خود دعوا  مساله مهمی نبود . مثل همیشه پیش میاد . مهم هم نیست که کی شروع کننده دعوا باشه . مدیون هستید اگر فکر کنید چون خودم شروع کردم دارم میگم مهم نیست  

ربطی به جریان اون روز نداشت و بحث به خاطر خودمون بود. نه دیگران یا حرفهاشون .  شاید به این دلیل بود که من تمام روز آروم بودم حرف نزده بودم و گریه نکرده بودم و یک چیزی مثل همین خشم اژدها  در وجودم وجود داشت که سر حرفهای بیخود شعله ور شد . 

یکی از مواردی که من خیلی روش حساس هستم و برام  یک خط قرمز هست و اصلا نمیتونم تحمل کنم ، قضیه دست  بلند کردن شوهر روی زنش هست  .اصلا برام قابل قبول و پذیرش نیست و نمیتونم بگم عصبانی بود حق داشت یا حتما حرفها باعث شده  واز این قبیل .  فکر میکنم هر حرفی هم باشه  باز هم یک جوابی داره و میتونه جواب بده نه اینکه از دستش استفاده کنه .  این خط قرمز من شدیدا به آقایون برمیگرده . یعنی اگر یک خانومی شوهرش رو بزنه ، میگم  کار درستی نبوده . نباید میزده   ولی در کل یک جایی برای توجیه میذارم .  میرم روی این بحث که خشونت کار درستی نیست و باید ترک بشه و حالا اتفاقی بوده افتاده   ... از این صحبتها .

ولی اگر برعکس باشه و آقا دست درازی کرده باشه هم موضوع سخنرانی علیه خشونت پیش میاد هم موضوع اون خط قرمزه که اصلا نمیتونم تحمل کنم . این دو بار که این اتفاق از طرف خانوم اولی افتاد ، به جرات میتونم بگم راضی تر بودم تا این که خدای نکرده همسر  دست بلند میکرد . اگر این کار رو میکرد کاری نداشتم که چقدر با خانوم اولی مشکل دارم و یا مقصر بوده یا نبوده . کار همسر به نظرم از قتل هم بدتر میومد . به خودش هم  از روز اول گفته بودم این موضوع برام قابل بخشش نیست.

دوران بچگی یادم میاد هیچ وقت از مامان بابا کتک نمیخوردیم . نه من نه خواهرام . از بابا که اصلا . شاید مامان هر از گاهی که  حتما حقمون هم بوده  پشت دستی پیچاندن گوشی و از این قبیل نثارمون کرده باشه  ولی بابا نه .داد میزد دعوا میکرد ولی کتک نمیزد . بین مامان بابا هم خدا رو شکر چنین موردی نبوده .  اگر  هم خدای نکرده بوده ، ما که ندیدیم ونشنیدیم .

 بین دعوا زبون تلخ و گزنده من به راه افتاده بود . فکر میکنم اثر آرامش بخش از بین رفته بود و بس که حرف شنیده بودم و هیچی نگفته بودم  سیم پیچی مغزم قاطی کرده بود و هر چی حرف تلخ و نیش دار بلد بودم نثار همسر میکردم .  نه این که حرف توهین آمیز بگم ولی به قول خود همسر کنایه هات از صد تا بد و بیراه هم بدتر بود . همسر مرتب تکرار میکرد داد نزن حرف نزن یواش مردم میبینن زشته   . دعوا  رو روانشناسی کرده بودم که  تو فقط وقتی به من میرسی یادت میاد مرد هستی و شوهر هستی و غیرت داری و کنترل داری و هر  عقده ای که داری سر من خالی میکنی و ......  بقیه اش بماند . جمله ای گفتم که  گویا اون هم خط قرمز همسر بود و یا شاید خسته بود عصبی بود  . در هر صورت نمیدونم . تا حالا همسر دست روی من بلند نکرده بود که این کار رو کرد.

 چند باری داد زد بس کن  و من هم داد زدم نمیخوام خسته شدم بازم میگم چکار میخوای بکنی؟  گفت میگم دهنتو ببند و  با پشت دستش  محکم زد تو دهن من .  اون سریاله بود میگفت کاری نکن این چهار تا استخون رو روی صورتت خورد کنم  . دقیقا چهار تا استخونش خورد به بینی و دهنم  و دردی گرفت که داشتم میمردم . این رو به سر دردی که داشتم هم اضافه کنید و درد  ضربه به لب و بینی که خیلی بده.

چند ثانیه  بیشتر نشد که از شوک خوردن اون ضربه محکم در اومدم داد زدم منو میزنی ؟ تو با چه جراتی دست روی من بلند میکنی و تبدیل به یک حسنا  معترض شدم .  همون موقع همسر با هر بدبختی بود یک گوشه نگه داشت و گفت ببخشید . میخواست جهت رفع و رجوع من رو  بغل کنه .  گفتم نمیخوام به من  دست نزن  دیگه تموم شد . اصلا یک ثانیه تو رو تحمل نمیکنم از الان خداحافظ. خودم با تاکسی میرم خونه اسم من رو هم نیار .

میخواستم پیاده بشم که به لطف  قفل مرکزی  (این اختراع بیمورد ) نتونستم و همسر هم عصبانی شد  راه افتاد و گفت  داد بزن تا صدات بند بیاد . در جواب اصرار و اعتراض مدام من که نگه دار من با  تو نمیام ، یک غلط میکنی  بشین سر جات نثارم کرد  .  

 نگاه کردم که با اون ضربه  از دهن و بینی ام خون نیومده باشه . دریغ از یک قطره خون ناقابل که بهش استناد کنم  . نمیدونم چطور بود با ضربه به اون بدی یک قطره خون هم نیومد . فقط لبم ورم کرده بود .حسنا بانو که من باشم در اون موقعیت به هیچ چیز جز انتقام فکر نمیکردم . من از خانوم اولی یا  حتی بهار حاضر بودم بخورم اما همسر چنین خط قرمزی رو نشکنه و این کار رو نکنه   .چون بارها و بارها گفته بودم و خودش میدونست چقدر بدم میاد .

 همسر پشت چراغ قرمز ایستاد  گفتم باز کن پیاده بشم . محل نذاشت .من هم نامردی نکردم شیشه رو آوردم پایین و گفتم باشه از اینجا میرم . تا از پشت سر بخواد من رو بکشه تو ماشین نصف هیکلم بیرون بود  . آخر هم حریف نشد به هر بدبختی بود از  پنجره  ماشین پریدم  . چون اون هم از پشت سر سعی میکرد من رو بگیره ، بد جور پریدم . دست و زانوم هم زخمی شد  . مانتوم هم از بس که کشید درزش باز شد ولی موفق شدم بپرم. به قول نلی جون که براش تعریف کردم گفت من تا حالا فکر میکردم تو دختر آروم و مظلومی هستی  و نمیدونست که از این کارها هم بلدم

 تمام روز گریه نکرده بودم و برای آدمی مثل من که اول از همه اشکهاش سرازیر میشه ، عجیب بود که تونسته بودم کنترل کنم .اون موقع تازه گریه ام شروع شده بود. آقا پلیسی  که شاهد ماجرا بود حتما فکر کرد این داره من رو میدزده که گریه میکردم و از ماشین پریدم .اومد جلو و ول کن نبود. مدارک رو گرفت  و به همسر گفت بزن کنار . به 110 اعلام وضعیت کرد اومدن  گفت مورد مشکوکه . همسر میگفت خانوممه . من یک کلمه حرف نزدم تا حالش گرفته بشه . دوسه بار گفت چرا هیچی نمیگی ؟ من تمام بغض و اشکی که تا اون موقع  توی دلم مونده بود ریختم بیرون و ایستاده بودم به اشک ریختن   .پلیس هم اصرار داشت باید صد و ده بیاد تکلیف رو روشن کنه   . همسر هم قاطی کرده بود برای چی  . اون هم لج کرد گفت چون جواب پلیس رو میدی تکلیف این خانوم هم معلوم نیست و اصلا حاضر نبود حرف همسر رو گوش کنه   . یک مامور با موتور اومد . همسر  گفت که خانومم هست و یک کم مشکل پیش اومد . معنی یک کم مشکل رو هم فهمیدیم  گفت کی ثابت میکنه شما با این خانوم چه نسبتی داری ؟ برای چی  از ماشین پریده ؟  همسر هم عصبی شد گفت من چه میدونم دعوامون شد گفت نگه دار گفتم نه لج کرد پرید پایین شما  هم وقت گیر آوردین بازخواست میکنین؟ اون  هم عصبانی شد گفت باید بریم کلانتری تکلیف شما روشن بشه .همسر به من گفت تو چرا یک کلمه  حرف نمیزنی ؟ نه جواب منو میدی نه جواب پلیسو میدی. بگو جریان چی بوده . وایستادی گریه میکنی فکر میکنن چه خبره  . از من سوال کرد شما خانومش هستی دعواتون شده ؟ نمیتونستم بگم نه . تا  اونموقع  زبان باز نکرده بودم مجبور شدم  بله  رو بگم .    گفتم بر حسب اتفاق شناسنامه هم همراهم هست . همسر  به حدی حواسش پرت بود تا اون موقع یادش نبود  شناسنامه ام تو کیفمه و برای  نشون دادن یک چیزی برده بودم خونه پدر شوهر .با کارت ملی همسر مطابقت کرد دید راستی راستی زن و شوهریم .  یک کم نصیحتمون کرد تو خونه دعواهامون رو بکنیم خطرناکه اگر از اون ور موتور رد میشد که میزد و از این قبیل حرفها.  تمام ماشین رو همگشت که مورد مشکوکی توش نباشه .یک  قبض جریمه  تپل هم نصیب همسر شد و رفتیم  . گفت همینو میخواستی ؟ گفتم ببین دهن باز کنی میرم پایین سوار تاکسی میشم .

همسر هم دید واقعا نمیتونه دهن باز کنه . بینمون قهر و سکوت برقرار بود . نزدیک خونه رسیدیم . گفتم سر خیابون نگه دار من خونه نمیام .میخوام از این آژانس یک ماشین بگیرم برم ترمینال امشب شده تا صبح اونجا بمونم یک سواری میگیرم میرم شمال تا تکلیفم  رو روشن کنم  . من تحمل ندارم .  همسر گفت بیا برو ماشین خودت رو بردار برو. داد زدم من عصبی هستم نمیتونم تو جاده رانندگی کنم . گفت صبح برو .گفتم همین که گفتم میگم نگه دار  . کاری نکن در حال حرکت از پنجره بپرم . همسر نگه داشت به این بهانه که من رو ساکت یا  به عبارت ساده تر ، خر کنه . گفتم اول  باید در باز بشه بعد من حرف گوش کنم . تا در رو زد من مثل تیر از کمان پریدم و در جهت مخالف شروع کردم رفتن به طرف آژانس . همسر هم پیاده شد دنبال من و کار به اینجا رسید که من با اون کفشها ی ناراحت میدویدم و همسر هم دنبالم  و میگفت حسنا تو رو خدا وایستا نکن زشته تو منو کشتی . در آخر چون کفشهام ناراحت بود  ،رسید و من  رو گرفت  . ناگفته نماند خودم هم زور و حال دویدن بیشتر نداشتم خوب شد من رو گرفت . بغلم کرد قلبش به حدی میزد که حس میکردم داره از جا در میاد   گفت حسنا چته من آخر از دست تو سکته میکنم . دلم سوخت  چون قلبش بدجور میزد  قیافه اش معلوم بود بدتر از من داره از حال میره . حرف نزدم. گفت بیا بریم وسایلتو بردار خودم میبرمت شمال .من هم وسط خیابون ول کن نبودم گفتم نمیخوام تو منو زدی  من اصلا نمیخوام همراه تو بیام و ...... بالاخره  اون کلمه غلط کردم که منتظرش بودم رو شنیدم و راضی شدم بریم خونه.

لازم به توضیح نیست که وقتی رسیدیم همسر از هر گونه کلام و حرکتی که منجر به خر کردن من بشه استفاده کرد و  معذرت خواهی و نفهمیدم چطور شد و از این قبیل حرفها . من هم یک سخنرانی طولانی کردم که بار اول و آخر باشه و تو میدونی این یعنی قتل یعنی هیچ راهی نیست یعنی مرگ یادت باشه . هیچوقت یادم نمیره تا بمیرم این کارت رو  فراموش نمیکنم .این دفعه دلم سوخت  یادت باشه دوباره دلم نمیسوزه و ساعتی  مشغول بیان افکار و عقاید بودم همسر هم چاره نداشت گوش کنه و معذرت هم بخواد .

کار بتادین زدن به اقصی نقاط آسیب دیده از چنگ خانوم  اولی و  خراشهای  پریدن از ماشین  و خریدن ادا و ناز  بنده هم به سلامتی تموم شد . همسر گفت من موندم تو چطور  پریدی پایین ؟  به سرت بزنه بدجور خل میشی .منو به غلط کردن انداختی . گفتم پس یادت باشه منو خل نکنی  که این یک مورد اصلا جای حرف نداره . مراقب دستت باش

لینک کامنتها

فایل کامنت ها سمت راست همین صفحه است.