137- خونه

بالاخره فرصت شد تا من بشینم و از این مدت بنویسم  جریان طولانی هست ولی من سعی میکنم که مختصر تر بنویسم  .

اگر بخوام از اولین جرقه این موضوع بگم ، برمیگرده به وقتی که افطار خونه مادر شوهر بودم . همسر و بهار هم مسافرت بودند . خواهر شوهر اون شب به من گفت که خبر دارم خانوم اولی مهریه اش رو خواسته .   من خبر نداشتم . پیگیر هم  نشدم چون به من ارتباطی پیدا نمیکرد .

 شبی که من افطاری دادم خبر به خانوم اولی هم رسیده بود .اون شب خانوم اولی شمال بود با پدر و مادرش . بهار هم که خونه عمه اش بود .  به دلیل این که همسر شب موند و جواب تلفن و اس  ام اس نداد و موبایل من رو هم خاموش کرد ، نصف شب  خانوم اولی زنگ زد به موبایل بابا .  اون شب من از شدت ناراحتی نمیدونستم چیکار کنم .  بابا به خانوم اولی  گفت به من ربطی نداره با خود همسر  تماس بگیرید . از مواقعی بود که واقعا خشم اژدها شده بودم . موبایل رو برداشتم  روشن کردم و اس ام اس فرستادم . همسر گفت نفرست. من از دست همسر هم عصبانی بودم چون بهش گفته بودم برو و نرفته بود . داشتم فکر میکردم اگر خانوم اولی انقدر به این قضیه سه روز درهفته من حساس هست و فکر میکنه یک روز اضافه تر هم همسر نباید بمونه ، و اگر این قضیه رو قانون میدونه ، چرا حساب روزهایی که همسر با بهار مسافرت بود رو نکرد و یا حساب روزهایی که خانوم اولی شمال بود و همسر به خاطر بهار نیومد ؟ حالا یک شب بعد از مهمونی که سه روز اول هفته نبوده و  همسر مونده انقدر مهم شد .

همینطور تند و تند اس ام اس نوشتم . البته بی احترامی نکردم گفتم در شان من و شما نیست در این مورد صحبت کنیم . در ادامه هم براش نوشتم اگر انقدر حق و ناحق هست و خودش هم قبول داره ،من هم بلد هستم بشینم حساب کنم ببینم از روز اول چقدر پیش من نبوده و الان باید بیاد با من زندگی کنه . خانوم اولی هم مشخص بود که بدتر از من عصبانی هست اون هم جواب من رو نوشت. همون شب در مورد این که من هم بلدم با پدر و مادرش تماس بگیرم نوشتم که جواب داد هیچ غلطی نمیتونی بکنی .

در هر حال اون شب گذشت و  مهمونها هم رفتند . من هم از خجالت همسر در اومدم باهاش دعوا کردم که این چه کاری بود که نصف شب خانوم اولی زنگ بزنه به موبایل بابا ؟ اگر نمیتونستی بمونی من که بهت گفتم برو . چرا نرفتی ؟ اگر هم میتونی بمونی اختیارت دست خودته که این تلفنها چیه .

بعد از اون جریان قضیه ختم به خیر نشد .  معلوم بود که خانوم اولی هم بدتر از من از خجالت همسر در اومده و یک سری هم اون با همسر دعوا کرده بود .  همسر به من گفت نباید اس ام اس مینوشتی . من هم گفتم خوب کاری کردم . تو میتونی به من بگی اس ام اس ننویس نمیتونی به خانوم اولی بگی به بابای من زنگ نزنه ؟گفتم تقصیر خودت بود . چرا دونه دونه اس ام اس و تلفنهای خانوم اولی رو جواب ندادی ؟ چرا موبایل منو خاموش کردی . برای من مینوشت و با تو دعوا میکرد که بهتر بود تا به بابا زنگ بزنه و  اول از همه آبروی خودت بره . اصلا چرا نرفتی ؟تازه اگر بقیه نفهمیده باشند . اگر هم همه اونها که شب خونه ما بودند فهمیدند که خیلی آبرو داری کردند به روی من نیاوردند .

از اونجا که به سلامتی و میمنت همیشه خبر رسان در بین ما  هست و کم هم نیست ، از جایی به من خبر رسید که بین خانوم اولی و همسر سر جریان مهریه دعوا هست  و خانوم اولی به جای مهریه خونه من رو خواسته . از اول هم برای مهریه خونه من رو میخواسته . یعنی اون موقع که خواهر شوهر به من گفت هم جریان  همین بوده ولی اون موقع خواهر شوهر به این واضحی نگفت .  واقعا من نمیدونم این دوتا مورد مهریه و خونه من به هم چه ربطی میتونست داشته باشه .  خود همسر هم این خبر رو تایید کرد . قبل از این که من چیزی بگم خودش گفت که به تو ربطی نداره من قبول نکردم  . مهریه خانوم اولی به من ربط داره گفتم مهریه میخوای من  مهریه رو میدم یا به میزان همون یک چیزی به نامت میکنم .

خانوم اولی هم مهریه رو نمیخواسته. چون اگر واقعا میخواست میبرد میگذاشت اجرا . بصورت زبانی و بهتر بگم دعوایی خواسته  بود و فقط  خونه من رو میخواست .  مهریه خانوم اولی یک تعداد سکه هست. زیاد هم نیست . لازم به ذکر هست که مهریه من هم دقیقا همون مقدار هست  . ولی قیمت خونه خیلی بیشتر از این حرفها  هست  و اصلا قیمت مساوی نداشتند که به جای اون ، این رو بخواد . تازه بخواد هم مهریه حقش هست کار خوبی میکنه  . همسر وظیفه داره بده  . ولی باید از خود همسر بخواد . نه من

در هر حال همسر گفت که این موضوع اصلا به تو ارتباطی نداره و بین من و خانوم اولی هست و من  اصلا این حرف رو قبول نکردم . من هم حرفی نزدم . اعتراف میکنم اون موقع حتی تعارف هم نکردم که خوب اگر تو راضی هستی خونه رو میدم .  ولی  از حال و روز همسر معلوم بود که  بیحوصله هست . خیلی سعی میکرد معمولی باشه ولی من متوجه میشدم  . یک بار با برادر شوهر دوم حرف میزدم . حرف خودمون بود بیشتر برای احوالپرسی و این که نی نی خانوم چطور هست و جاری خوبه و این قبیل حرفها . حرف همسر شد  گفت چند روز هست  وقت نشده ببینمش چطوره. گفتم خوبه ولی تازگی زیاد حال و حوصله نداره . خیلی پیش میاد که تو خودش باشه . برادر شوهر به  من گفت تو سر به سرش نذار . گفتم من این کار  رو نمیکنم . مشکلی  هم بینمون نیست که سر به سرش بذارم .

 برادر شوهر هم آلو تو دهنش خیس نمیخوره ، گفت حسنا تو مراعاتش رو بکن . از سه شنبه که میره خونه خانوم اولی تا خود شنبه  دعوا و بحث دارند . گفتم تو از کجا خبر داری ؟ گفت من خبر دارم میدونم . برای من هم تعریف کرد که از کجا خبر داره و مطمئن هست .  بحث و دعوا هم سر همین هفته ای سه روز خونه من بودن و سر جریان مهریه هست که خانوم اولی گفته حتما خونه حسنا .  همسر هم قبول نمیکنه و مرتب بگو نگو  دارند .  گفت که مدتی هست که حرف این مساله هست و تازه نیست ولی الان بدتر شده .

برادر شوهر بعد از تعریف کردن به من گفت تو دخالت نکن و به زندگی خودت برس ولی با اون حرفها  فکر من رو مشغول کرده بود . من دوباره با همسر حرف زدم و حرف این جریان رو پیش کشیدم . این بار بهش گفتم اگر واقعا فکر میکنی مشکل حل میشه و  تو هم راضی هستی به من بگو . نگفتم که من خونه رو میدم فقط گفتم به من بگو . ناراحت شد و گفت نه من قبول نمیکنم مهریه خانوم اولی به تو چه ربطی داره؟ من به خانوم اولی گفتم  اگر واقعا  مهریه میخواد که من میدم  اگر هم  بهانه هست که هیچی . من چیزی نگفتم . این حرف رو که پیش کشیدم به من هم گفت به تو  هیچ ربطی نداره و در کل یک چیزی بدهکار هم شده بودم که چرا مرتب این حرف رو پیش میکشم و سوال میکنم .

خانوم اولی هم حتما دید من فهمیدم و به روی خودم نیاوردم و همسر  هم عکس العملی نشون نداد ، با بابا تماس گرفته بود و در مورد این موضوع  صحبت کرده بود .حداقل یک مدت صبر هم نکرد و میخواست سریع به منظور برسه .  بابا هم گفته بود به من ارتباطی نداره .  اینطور که شنیدم ( خواهرام که خبر از همه حرفها داشتند مو به مو به من گفتند ) خانوم اولی هم خیلی با بابا صحبت کرده بود . این که من برای پول موندم و برای خونه موندم و همین رو میخوام و اگر برام مهم نبود وقتی فهمیدم خونه رو میدادم و اصلا حرفش رو هم نزدم  و... از این قبیل حرفها . یک  سری هم به بابا گفته بود که شما که ادعا داشتید دختر من خونه داره به هیچکی احتیاج نداره  نیازی نیست به خاطر یک خونه منتی سرش باشه  ، حالا چی شد . معلومه شما هم دخترتون رو نشناختید  . حتی به بابا گفته بود معلومه شما هم بدتون نمیاد دخترتون به خاطر خونه و پول  بمونه هر روز بیشتر بگیره .انگار من از روز اول به همسر گفته بودم به من خونه بده .

یک حرفهایی که وقتی شنیدم واقعا سرم سوت کشید . از همون اول که بابا به من گفت چنین جریانی شده و من گفتم شما از کجا میدونید ، تا وقتی همه رو فهمیدم ، واقعا  از شدت ناراحتی نمیدونستم چی بگم . بابا به خانوم اولی گفته بود این مسائل به من ربطی نداره و مهریه بین خودتون و همسر هست باید حل بشه نه بقیه و از این قبیل ، ولی به من که رسید خیلی ناراحت بود .

میشه گفت عصبانی بود . گفت من به تو گفتم داری میری حق طلاق بگیری برو بگو بنویسند  با بخشیدن خونه و مهریه چرا فقط مهریه رو نوشتی ؟ روز اول بهت گفتم گوش نکردی . هر بار باید بیان بگن خونه گرفته ؟ مگه تو تو کوچه موندی خونه نداری زندگی نداری ؟  گفتم من میخواستم نوشته بشه خونه و مهریه . همسر نذاشت . گفت من با اون کار ندارم تو حرف منو گوش نکردی ؟ این خونه چیه که باید به خاطرش حرف بشنویم ؟ من چند بار به تو گفتم . برو خونه رو بده و خونه خودت زندگی کن . گفتم بابا من این کار رو نمیکنم . اصلا قضیه خونه نیست . خدا رو شکر شما زحمت کشیدید من خونه  دارم نیازی  هم ندارم ولی مساله شنیده حرف زوره . چرا باید خانوم اولی اینطوری بگه ؟ به من چه ربطی داره ؟ مهریه میخواد یا حتی خونه میخواد هر چی میخواد از شوهرش بگیره . مگه نداره مگه به نامش نیست مگه همسر نگفته مهریه رو هم بهش میده برای چی باید بهانه بگیره ؟ من زیر بار حرف زور نمیرم .

اگر خانوم اولی خودش خونه به نام خودش نداشت اگر احتیاج مالی داشت یک چیزی . الان چرا باید زور بگه ؟ مگه همسر از مال و اموال خانوم اولی برای من خونه خریده ؟ خدا رو شکر نه من تو پیشرفت کار همسر نقشی داشتم نه خانوم اولی  نقش داشته . تمام این موقعیت رو به خاطر  زحمت خودش و  به کار بردن عقلش به دست آورده . حتی اگر من به همسر یک بار هم میگفتم خونه میخوام و به نام من میکرد ، دلم نمیسوخت .  خودش از روز اول گفت .  تصمیم گرفت خودش هم به نام من کرد .من که بهش نگفتم .

بابا  باز هم دلایل خودش رو میاورد و عقیده داشت که من برم و خونه رو بدم .  من هم گفتم این کار رو نمیکنم . نه به خاطر خونه . به خاطر مساله بهانه گیری. از کجا معلوم خونه روبدم یک بهانه دیگه نیاره . بابا هم میگفت اگر بهانه دیگه داشت مطمئن باش همین الان میگفت . در هر حال به بابا گفتم این کار رو نمیکنم . اگر لازم باشه میرم به نام خود همسر میکنم نه خانوم اولی.  .

من برگشتم تهران و بعدا متوجه شدم که خانوم اولی  مجددا  پشتکار بسیار زیادی در زنگ زدن به بابا به خرج داده . من وقتی برگشتم به همسر گفتم که خانوم اولی زنگ زده و در این مورد گفته و واقعا نمیدونم به بابای من چه ربطی داره . این بار تاکید هم کردم گفتم ببین اگر حرف دل خودت هم هست، همین الان صادقانه به من بگو . من ناراحت نمیشم همین فردا میرم خونه رو به نام میزنم . گفت نه اصلا و دوباره حرفهای قبلی . گفتم پس بگو خانوم اولی به بابا زنگ نزنه که گفت حرف گوش نمیده و از این قبیل . ولی گویا به خانوم اولی گفته بوده  که چرا زنگ زدی و اینها رو گفتی 

تو تلفن های بعدی  خانوم اولی به بابا گفته بوده که مخصوصا با دخترتون نقشه کشیدید  به همسر خبر بده که من به شما گفتم . هر کاری میکنید و هر دست آویزی به کار میبرید تا دخترتون خونه رو داشته باشه . بابا هم ناراحت و عصبانی با من تماس گرفت که چرا گفتی . در کل خیلی با من حرف زد و گفت بیا برو خونه رو بده . میتونم بگم بابا از خاصیت پدر بودن خودش و این که من دخترش هستم و حرفش رو گوش نمیدم و این که به عنوان پدرم نمیتونه چیزی رو ازم بخواد چون گوش نمیدم و ..... این قبیل حرفها استفاده کرد تا من گفتم به خاطر شما این کار رو میکنم . اگر به خودم بود زیر بار این زور گویی نمیرفتم . حداقل الان زیر بارش نمیرفتم شاید بعدا که بهانه ها خوابید کاری میکردم  . نهایت به خود همسر برمیگردوندم . ولی حرف زور گوش نمیکردم. بابا گفت عیب نداره به خاطر من برو این کار رو بکن . گفت به همسر هم نگو اگر بگی  و نذاره این کار رو بکنی باز هم همین حرفها که مخصوصا این کار رو کردید  و نقشه کشیدید

در هر حال من رفتم دفتر خونه و مدارک رو بردم که برام استعلام ها رو بگیرند . تو این فاصله یکی از دوستان  عزیزم که جا داره همین جا هم  ازش تشکر کنم ،‌گفت  تو فقط به خاطر دل پدرت داری این کار  رو میکنی . ولی حالا که همسر نمیدونه و نمیخوای بگی ، حداقل به یک نفر دیگه از فامیل شوهرت بگو که بدونه . برادر شوهرها یا پدر شوهر . بذار در جریان باشند.  برادر شوهر ها که هیچی . من به پدر شوهر زنگ زدم و خواستم پدر شوهر رو ببینم . اون روز که رفتیم پارک باهاش صحبت کردم و گفتم که میخوام این کار رو بکنم خواستم شما بدونید و  هر جا میرم همراه من باشید . تنها نباشم . پدر شوهر هم  گفت که   خبر داره که سر جریان مهریه مشکل بوجود اومده ولی هیچ دخالتی نکرده .  گفت لازم نیست تو این کار رو بکنی مهریه خانوم اولی به تو ربطی نداره و این بهانه هست . ولی زیاد هم اصرار نکرد . وقتی من گفتم این کار رو میکنم و تصمیم گرفتم ، چیز زیادی نگفت که حتی من رو منصرف کنه یا بگه با پدرت صحبت میکنم . قبول کرد که هر وقت کاری بود با هم بریم .

تنها کاری که پدر شوهر کرد این بود با من تماس گرفت و سوال کرد کدوم دفتر خونه هست . گفت سند دیگه ای هم باید تنظیم بشه که نوشته بشه مهریه رو در قبال این خونه دریافت کرده . از کچا معلوم که بعد از گرفتن خونه دوباره مهریه رو هم نخواد . من آدرس  و شماره دفتر خونه رو دادم . و با خودم فکر کردم در مقابل قیمت خونه ، اون مبلغ مهریه ، چیزی نیست  که حالا معلوم بشه گرفته یا نه . گیرم دوباره مهریه رو هم میگرفت به حال من چه فرقی داشت ؟

من ا زهمون موقع که دادم استعلام ها رو بگیرند به این فکر بودم که دنبال خونه هم بگردم . چون خونه خودم دست مستاجر هست و تازه هم قرارداد رو تمدید کرده بودم .  مستاجر خونه ام هم واقعا آدمهای خوبی هستند  . تو فکر بودم که خونه رهن کنم تا وقتی  که برم خونه خودم . برای جریان خونه پیدا کردن و گرفتن بعدا مینویسم 

در هر حال استعلام ها اومد و همه چیز آماده شد . من مدارک خانوم اولی رو هم داشتم نیازی نبود که  بهش خبر بدم.  . حتی وقتی مسافرت رفتیم  و خودش مسافرت هم بود و من به برادرش  زنگ زدم ،خبر نداشت . پدر شوهر هم سر قولش بود و خبر نداده بود .  ولی وقتی همه چیز آماده شد به پدر شوهر گفتم که آماده هست و میریم دفتر خونه .  به خانوم اولی بگید و شما هم  باشید  .بابا در جریان بود . این دفعه که شمال بودم   ، بابا گفت روزی که میخواین  برید دفتر خونه من هم میام .

به همین دلیل بود که بابا اون روز صبح اومد و شب برگشت . میتونستم کاری کنم که اصلا با خانوم اولی روبرو هم نشم ولی دلم نمیخواست اینطور بشه . اون روز هم بنا به توصیه یکی از دوستان حسابی خوش تیپ رفتم . برعکس بارهای قبل که با خانوم اولی روبرو شده بودم همیشه ساده و بدون ارایش . این بار هم ارایش شیک و ملایم داشتم هم  این که خیلی شیک  و ست پوشیدم . البته  میشه گفت در نوع خود ساده و شیک بود .  خانوم اولی هم که مطابق معمول  از من کم نیاورده بود و مثل همیشه شیک و آرایش کرده اومده بود . در هر حال توفیق اجباری شد که یک بار هم شده خانوم اولی بنده رو خوشگلتر و خوش تیپ ببینه . فکر نکنه من بلد نیستم تیپ خوشگل بزنم و آرایش شیک و ملایم داشته باشم 

خانوم اولی از همه دیرتر رسید . به بابا و پدر شوهر سلام کرد . من  سلام کردم جواب نداد .   گفتم ببخشید من سلام کردم . یک نگاهی کرد و گفت سلام .  نشسته بودیم.  جهت نگاهش به سمت من نبود . من داشتم نگاهش میکردم . اعتراف میکنم دلم گرفت . برای هر دو تامون و برای این زندگی . وقتی اومده بود ماسک زده بود . معمولا میره  بیرون میزنه . کمی که نشست برداشت . نمیدونم  انرژی نگاه من بود یا در کل خودش هم دلش خواست همون موقع ها یک نگاهی به من بندازه .  وقتی متوجه شد من داشتم نگاهش میکردم صورتش رو برگردوند و دیگه هم نگاه نکرد .

میدونستم اگر خودم نمیخواستم هیچ  چیزی نمیتونست من رو مجبور کنه که این کار رو بکنم . به خودم گفتم من به خاطر حرف بابا و دل بابا این کار رو کردم . میتونستم نکنم . نهایت بابا از من دلخور میشد که حرفش رو گوش نکردم  و بعد هم فراموش میکرد .  من با خواسته خودم رفته بودم و اونجا نشسته بودم . به همین دلیل هم  حس بدی نداشتم  . شاید اگر توصیه دوستم نبود لبخند نمیزدم و معمولی مینشستم ولی چون خیلی به من سفارش کرده بود  لبخند هم فراموش نشد .  شاید خانوم اولی انتظار نداشت که با لبخند و آرامش بشینم و نگاهش کنم . نمیدونم هر چه بود بعد چند لحظه بلند شد جای خودش رو  رو عوض کرد و طوری نشست که تو یک ردیف بودیم  و برای نگاه کردنش باید سرم رو برمیگردوندم و خم میشد که قاعدتا من چنین کاری نمیکردم .

 موقع امضا کردن شد   و رفتیم . وقتی امضا کردم ،    مستقیم به صورتش نگاه کردم  و با لبخند  گفتم خانوم اولی مبارکتون باشه . من همیشه اسم کوچک خانوم اولی رو صدا میکنم با پسوند خانوم . یعنی برام عادت شده همینطوری هم بخوام حرف بزنم و ناراحت هم باشم انگار اون خانوم به اسمش چسبیده و همیشه عادت دارم اینطوری صدا کنم . اون لبخند هم توصیه دوستم بود .   جوابم رو نداد .

امضاهای خودش هم تموم شد . و اینطور شد که دقیقا قانونی شد که در قبال خونه مهریه رو بخشیده .  من خیلی از مسائل حقوقی  سر در نمیارم ولی اینطور که پدر شوهر سوال کرده بود و قبلا گفت، اگر فقط میرفت و مهریه رو میبخشید ، هبه محسوب میشد . دو تا شاهد هم  از طرف خود خانوم اولی  ( نزدیکانش ) نیاز بود به این دلیل که ظاهرا موارد زیادی هست خانومی میره مهریه رو میبخشه و  بعد از بخشیدن میره میگه  من راضی نبودم و مجبور شدم و از این قبیل  و باز هم  قضیه  قابل پیگیری میشه . در هر حال توی دفتر خونه گفته بودند که اگر  این موضوع قید بشه ،  دیگه نیازی به شاهد هم  نیست و دریافت  مهریه محسوب میشه . نه بخشش . در کل این مورد رو پدر شوهر گفته بود و  اگر هم نمیگفت باز برای من نه فرقی میکرد و نه مهم بود .

 وقتی رفتیم بیرون دم پله ها و موقع خدا حافظی  بابا  به خانوم اولی گفت مبارکتون باشه . گفت ممنون .  بابا گفت قبل از رفتن  ازتون دو تا خواهش داشتم  . خانوم اولی گفت بفرمائید . بابا گفت  برای این اومدم که شما بدونید داشتن این خونه نه برای من مهم بود نه دخترم که بشینیم نقشه بکشیم . دختر  من به خاطر داشتن  خونه ،زندگی نمیکنه نیازی هم نداره این کار رو بکنه  . هنوز هم میگم از روز اول خونه داشت و نیازی به این مسائل نداشت .   میخوام همینجا جلوی پدر شوهرتون ازتون خواهش کنم آخرین بار باشه که با هم صحبت میکنیم . من یک بار دیگه هم به شما گفته بودم. شما  دوباره تماس گرفتید .  جواب تلفن رو دادم . این بار  خواهش میکنم خودتون رعایت کنید به من زنگ نزنید .  کاری نیست من بتونم برای شما انجام بدم .

خانوم اولی گفت چشم دیگه با شما تماس نمیگیرم . بابا گفت خواهش دوم  هم اینه که شما خودتون زحمت بکشید به همسر اطلاع بدید که خونه به نامتون شده . تمام حرفها رو هم که خانوم اولی گفته بود مخصوصا میخواین به همسر خبر بدید تا نذاره و دست آویز و اینها رو هم گفت . بعد هم گفت ما که تا این لحظه نذاشتیم همسر متوجه بشه از این به بعد هم نمیگیم . نه من نه حسنا .  از آقای ....( پدر شوهر ) هم خواهش میکنم چیزی  نگن تا شما خودتون اطلاع بدید   .

خانوم اولی گفت   من خودم به همسر میگم . برای همسر فرقی نمیکنه . بابا گفت  اگر فرق نمیکرد که شما  ما رو متهم نمیکردید که  میخوایم  کاری کنیم تا همسر  نذاره این کار انجام بشه  و حسنا خونه رو نگه داره . خانوم اولی گفت اون  موقع اشتباه کردم الان فهمیدم برای همسر  فرقی نداره . خودتون هم میگفتید مخالفت نمیکرد . واقعا از اون حرفها بود .  اگر اینطور بود که میگفتی همسر خودش به من بگه بیا برو خونه رو بده به خانوم اولی لازم به این کارها نبود   .  دلم میخواست یک چیزی بگم ولی حیف که به بابا قول داده بودم حرف نزنم . بابا گفت خدا رو شکر که براش فرقی نداره .پس زودتر بهش بگید این کار انجام شده  چون حسنا میخواد اسباب کشی کنه و نمیشه بدون خبر این کار رو بکنه . گفت  من مشکلی ندارم حسنا میتونه تو اون خونه بمونه . فعلا لازم ندارم .بابا گفت دختر من نیازی نداره تو اون خونه بمونه  مستقل تر از این حرفهاست .خانوم اولی گفت  هر طور راحتین   . این رو هم گفت که به همسر میگه .خدا حافظی کرد و رفت . پدر شوهر هنوز نرفته بود

اعتراف میکنم از این که خانوم اولی گفت تو همون خونه بمونه عصبانی بودم و از این که چیزی نگفته بودم . انگار من دیوانه بودم که برم خونه رو به نام بزنم اون هم وقتی که مجبور نبودم و میتونستم کاری کنم که این اتفاق نیفته . بعد تو همون خونه بمونم که هر روز خانوم اولی بگه تو خونه من نشسته . پدر شوهر  میخواست خداحافظی کنه من گفتم خیلی ممنون که اومدین و همراه من بودید ولی از حق نگذریم شما هم زیاد ناراضی نبودید که خونه به نام خانوم اولی بشه .

پدر شوهر از این حرف من خوشش نیومد . گفت من بهت گفتم  لازم نیست این کار رو بکنی خودت اصرار داشتی گفتی به خاطر این که بابا از من خواست . تو که راضی بودی.  گفتم بله اگر خودم نمیخواستم هیچ کی نمیتونست من رو مجبور کنه که این کار رو بکنم . الان هم اصلا پشیمون نیستم و سر تصمیم خودم هستم . من خودم خواستم خودم با شما تماس گرفتم و گفتم که همراه من باشید ولی شما هم اگر ناراضی بودید حداقل اصرار بیشتری میکردید که نیازی به انجام این کار نیست در هر حال باز هم ممنون . فکر میکنم خبر دادن به شما به نفع همسر هم شد چون کاری کردید که دیگه نیاز نباشه دوباره مهریه رو هم پرداخت کنه .

بابا گفت حسنا  تو نیازی به اون خونه نداشتی  الان هم نیاز نداری دوست ندارم از این حرفها بزنی . گفتم  حق با شماست . از پدر شوهر هم معذرت خواستم گفتم ببخشید این حرف رو زدم . پدر شوهر همون موقع جواب من رو نداد ولی اون روز که  نمیخواستم برم بالا و به برادر شوهر گفتم من  پایین هستم ، گفت برم بالا و سر این موضوع صحبت کرد .

من هم دوباره معذرت خواستم .بین حرفهام به پدر شوهر گفتم من ناراحت نمیشم که شما طرفدار خانوم اولی باشید . خوشحال هم میشم چون به این نتیجه میرسم شما آدم درستی هستید و برای خانوم اولی که سالها عروستون بوده احترام قائل هستید . ولی شما بارها گفتید که تو هم جای دختر من هستی . این جای دختر بودن به سخن آسون هست . اگر دختر خودتون بود شما مثل بابای من  رفتار نمیکردید . البته جناب سرهنگ هم  در مقابل من کم نیاورد و میخواست ثابت کنه اشتباه میکنم ولی هر چقدر حرف زدیم  من از حرف خودم برنگشتم .

 برای حرفی که به  بابا زدم که هنوز هم بهش فکر میکنم ناراحت میشم ،  جریان این بود که وقتی رسیدیم خونه خسته بودم و میشه گفت  کلافه هم بودم .  دلم میخواست حداقل بابا بمونه ولی میدونستم نمیتونه و باید بره .  صحبت میکردیم که من حسنا بدی شدم . از بابا گله کردم . گفتم شما منو مجبور کردید که این کار و بکنم . به خودم بود  زیر بار حرف زور نمیرفتم . خونه برای من ارزش نداشت ولی صبر میکردم تا زورگویی در کار نباشه و به نام همسر کنم .  خانوم اولی خوب فهمید که با شما چطور صحبت کنه .دست گذاشت رو نقطه ضعف شما . انقدر گفت و گفت تا شما بهتون بر بخوره بیاین به من بگین برو خونه رو به نامش کن . لاینقطع هم حرف میزدم   . گفتم درسته من خونه دارم احتیاجی هم ندارم ولی دلیل نداشت زیر بار حرف زور برم .  همیشه همین اخلاق شما باعث میشه دیگران سوء استفاده کنند .

انقدر بد شده بودم که  حرف رو بردم به قدیم . گفتم پسرک هم که فوت کرده بود همینطور شد. من که اصلا حال و روزی نداشتم تا اومدن به شما گفتند پسر ما به خاطر شمال رفتن تصادف کرد و فوت کرد تقصیر حسنا بود حالا میخواد مال و اموالش رو هم بگیره ،  به من گفتید همه رو ببخش . من  اون موقع هم میتونستم صبر کنم  بعدا ببخشم . بابا خیلی از حرفهای من ناراحت شد. وای الان هم فکرش رو میکنم میگم چرا انقدر بد شدم که با بابا اینطوری صحبت کردم و با ناراحتی رفت   . درسته الان معذرت خواستم و از دل بابا در آوردم  ولی خوب باز هم خودم نارحت هستم

خیلی زیاد نوشتم و طولانی شد .  خانوم اولی هنوز که هنوز هست، جریان این که خونه رو به نامش کردم  به همسر نگفته. اگر برای همسر فرق نداره چرا همون روز این خبر رو بهش نگفت ؟ فکر میکنم این بار نوبت من هست که هر روز زنگ بزنم یا اس ام اس بدم که چرا به همسر نمیگی .   این نکته رو بگم که من به خاطر  این که بابا از من خواست رفتم این کار رو کردم . باز هم تکرار میکنم که تا خودم نمیخواستم ، هیچ آدمی  نمیتونست  من رو مجبور کنه . حتی بابا . پس وقتی خودم تصمیم گرفتم ، پای حرف و تصمیم خودم هستم و به هیچ وجه پشیمون نیستم  که خونه رو دادم  . حتی یک ذره هم پشیمون نیستم

الان هم دنبال خونه میگردم برای رهن کردن تا خونه خودم  رو از مستاجر بگیرم و بعد برم  خونه خودم .  جریان خونه پیدا کردن رو هم تو پست بعد میگم اینجا دیگه خیلی طولانی میشه . ماشین رو هم برای همون میخوام بفروشم . خوب شد که ماشینم مال خودم بود و  وقتی ازدواج کردم این ماشین رو داشتم . قسط هاش رو هم تماما از حقوق خودم پرداخت کردم و یک ریالش مربوط به همسر نیست . اگر اینطور بود که حتما ماشین و خونه  شامل مهریه خانوم اولی میشد .

من میتونم همین الان با پول رهن خونه خودم ، خونه بگیرم . تو همین منطقه ای که الان هستم هم بگیرم .  ولی میخوام پول رهن خونه خودم به اضافه پول ماشین رو بدم و خونه بگیرم . چون میخوام خونه خیلی بهتری باشه و بزرگتر از همین خونه  فعلی .  در مورد خونه گرفتن باشه  بعدا بنویسم . اینطوری خورد خورد نمیشه توضیح داد .

این هم جریان این مدت .  تا بعد که دوباره بنویسم 

پی نوشت : دوستان عزیزم تعدادی از کامنتهای پست قبل مونده و هنوز جواب ننوشتم که تایید کنم . پیشاپیش معذرت میخوام. چون همسر قرار هست طبق معمول بیاد  دنبالم  .وقت نمیکنم برم تایید کنم  . برای همین  فردا جواب مینویسم .

پی نوشت : طهورا جون کامنتت خصوصی بود آدرسی هم ننوشته بودی ممنون میشم برام آدرس بنویسی

136- هفته قبل

هفته قبل برای من مصادف بود با خیلی جریانها . خدا رو شکر نهایتش به حس خوبم ختم شد  و الان   فقط یک مشکل هست که اون هم حل میشه .  سه روز اول هفته که طبق معمول  این چند مدت  . از مزایای پیشنهاد خدا پسندانه من به همسر برای این که روزهایی که هست ماشین نیارم و من رو ببره بیاره ، این هست که مجبور میشه طوری تنظیم کنه که بیاد دنبال من با هم برگردیم خونه  و دیرتر نمیرسه . البته من هم باید بیشتر منتظر بشم تا بیاد و به قول آقای همکار دو تا کار بیشتر انجام میدی حقوقت حروم نمیشه .

نمیدونم چرا آقای همکار زحمات  زیاد من رو تو  اداره نمیبینه .خصوصا در امر وبلاگ نویسی   . ولی دور از شوخی من همیشه کارم رو به موقع انجام میدم . مواقعی هم که همسر دیرتر میاد توفیق اجباری نصیب میشه که بیشتر به کارم برسم .

چهارشنبه بابا قرار بود برای کاری   صبح بیاد تهران  و شب برگرده    .میشه گفت به دلایلی روز خوبی نبود .  همسر میدونست بابا اومده و من هم مرخصی گرفتم . سوال کرد که چه کاری داره  . میدونستم . ولی گفتم نمیدونم  بابا گفته کار اداری داره . برای این مرخصی گرفتم که یک روز هم که هست کنارش باشم و با هم باشیم . چند بار هم تلفن زد و صحبت کرد . فکر کرد بعد از ظهر خونه هستیم که نبودیم . میخواست بیاد خونه بابا رو ببینه و بعد بره که بابا گفت ما دیرتر میریم خونه. به اومدن شما نمیرسیم .

کنجکاوی همسر  تمام بشو نبود چند بار از من سوال کرد چه کاری اداری بود که تا حالا تموم نشده ؟  من هم یک چیز الکی گفتم تا بچه کنجکاو نمونه .  گفتم تازه کار  اداری هم تموم شده  الان در حال گردش هستیم . عیب داره؟

وقتی برگشتیم خونه هم خسته بودم هم کلافه  . میشه گفت تلخ شده بودم .  بابا باید برمیگشت . چیزی به رفتنش نمونده بود حرفی زدم که خیلی ناراحت شد  . وقتی گفتم ، پشیمون شدم ولی خوب حرف رو زده بودم . بابا با دلخوری رفت و من هم انقدر ناراحت بودم فقط نشستم به اشک ریختن   . از مواقعی بود که دلم گرفته بود .بیشتر از همه از ناراحت کردن بابا . 

بر خلاف همیشه که   وقتی همسر  خونه خانوم اولی هست ، هیچوقت زنگ نمیزدم و اس ام اس هم نمیدادم ، برای همسر اس دادم نوشتم فردا صبح میخوام برم بهشت زهرا . خواستم  بدونی نگران نشی . جواب نوشت  این وقت شب تازه یادت افتاده فردا بری بهشت زهرا ؟ چرا امروز نگفتی ؟ گفتم الان تصمیم گرفتم چون برای فردا برنامه ای ندارم .  مگه همسر ول کرد ؟ من نمیدونم چطور  تند و تند اس میفرستاد  و خانوم اولی حواسش کجا بود  . من جواب اس ها رو ندادم . فقط  در جواب اس ام اسی که نوشت  خودم میبرمت ، نوشتم  تو وقت نمیکنی . در نهایت گفت که با مریم جون زنگ بزنم و با هم بریم   . من هم نوشتم حوصله هیچکی رو ندارم . دلم میخواد تنها برم  و میرم  . دیگه هم به من اس نده موبایل رو خاموش میکنم . نوشت بیخود میکنی. جوابش رو ندادم . توی دلم گفتم انقدر بنویس تا خسته بشی

بابا توی راه که زنگ نزد . ماشین نیاورده بود  و با سواری رفت . من هم زنگ نزدم گفتم خسته هست شاید خوابیده . وقتی رسید مامان زنگ زد و گفت رسیده و من فهمیدم بابا ناراحت بوده که خودش خبر نداده .  دوباره نشستم گریه کردم . شب هم اصلا نتونستم خوب بخوابم . صبح زود راه افتادم و گل خریدم و رفتم . خیلی وقت  بود نرفته بودم . مثل همیشه نشستم به شستن سنگ قبر و گل گذاشتن و گریه کردن .

همسر تا از خونه رفت بیرون ، اومد رو اعصاب من . زنگ زد و شروع کرد دعوا کردن که وقتی گفتم نه ،  چرا رفتی .باورش نمیشد رفته باشم . عصبانی بود داد و بیداد کرد . انقدر داد زد و دعوا کرد که اعصاب منو به هم ریخت . من هم جوابش رو ندادم . حالم خوب نبود فقط گریه میکردم. بس نمیکرد تا من هم تحملم رو از دست دادم داد زدم دست از سرم بردار الهی من بمیرم برم تو قبر بخوابم  آرامش بگیرم .  برای همیشه از شر تو راحت بشم . گفتم دیگه جواب تلفنت رو نمیدم هر کاری دلت میخواد بکن .

گذاشتم رو سکوت و توی  کیفم جواب ندادم . نشستم  زار زار گریه کردن  و درد دل کردن . یک دفعه به خودم اومدم دیدم تمام حرفهام رو زدم . از همه چیز تعریف کردم .  انگار که دارم با خودش حرف میزنم . بیشتر گریه ام گرفت .گفتم آخه تو کجایی. اصلا صدای منو میشنوی؟ اصلا منو میبینی ؟یا همه اینها دروغه و من فقط دل خوش کردم به این سنگ قبر که بیام بشینم کنارش و حرف بزنم و درد دل کنم و اشک بریزم  ...بگذریم از این حرفها

 رفتم تو ماشین حالم خوب نبود سرم گیج میرفت و ضعف کرده بودم . با خودم فکر کردم من الان اومدم اینجا انقدر راحت حرف زدم و از همه چیز و همه جا تعریف کردم و درد دل کردم بعد وقتی همسر حی و حاضر  هست و میتونم خیلی راحت تر باهاش حرف بزنم این کار رو نمیکنم و انقدر احساس راحتی نمیکنم . داشتم با خودم فکر میکردم چرا من اینطوری شدم ؟ چرا خودم رو عادت نمیدم که از همه حرفهام درد دلهام احساسم برای همسر بگم ؟ گوشی رو در آوردم دیدم همسر  بعد از این که زنگ زده و دیده جواب ندادم ، از خجالت من در اومده و اس ام اس نوشته . تا تونسته بود دعوا کرده بود و برای من خط و نشون کشیده بود . با خوندنشون  خنده ام گرفت .گفتم تو رو خدا ببین همین الان تو ذهنم داشتم در مورد مهربونی باهاش فکر میکردم . ببین چی نوشته . طلبکاره چرا  وقتی گفته نرو ، اومدم .

بهش زنگ زدم . اس ام اس در جلسه هستم اومد . کمی گذشت اس داد نوشت خوبی ؟ گفتم خوبم فهمیدم جلسه هستی بعد به من زنگ بزن .بس که خسته بودم تو ماشین خوابیدم . همسر که زنگ زد بیدار شدم . گفت دلت خنک شد منو حرص دادی حرف گوش نکردی  رفتی ؟ گفتم تو بیشتر دلت خنک شد . زنگ زدی داد زدی دعوا کردی اس ام اس فرستادی . الان حتما حالت خوبه . واقعا هم حالش خوب بود خشم و انرژی اش تخلیه شده بود . گفت نگرانت شدم . چرا اینطوری میکنی چرا یک دفعه بلند میشی میری ؟ گفتم نمیدونم دلم خواست بیام فرصت خوبی بود . دلم نمیخواست تو زنگ بزنی دعوا کنی. من وقتی میام اینجا به حد کافی ناراحت هستم . طاقت هیچی رو ندارم . تو هیچوقت درک نمیکنی . دوباره گریه کردم . همسر هم بس کرد و خوب حرف زد . گفت زود برگرد مواظب باش یواش بیا و از این قبیل .

تو راه دوباره زنگ زد حرف زدیم . بهش گفتم من اشتباه کردم که یک دفعه ای تصمیم گرفتم و اومدم ولی تو هم اشتباه کردی این برخورد رو کردی .تو باید یاد بگیری هر چی میگی همون نباشه . خندید گفت  یاد گرفتم استاد . درس بعدی رو بگو . گفتم باشه مسخره کن .گفت هر چی من میگم همونه .تا حالا آقا بالا سر نشنیدی ؟ گفتم بله من تو زندگی یک   آقا بالا سر کم داشتم که به حول و قوه الهی رسیده . خندید گفت برو خدا رو شکر کن

گفتم حالا که خوشحالی میخندی احساس آقا بالا سری هم بهت دست داده ، یک خبری بهت بدم بعدا نگی چرا نگفتی . گفت بگو . گفتم میخوام ماشینمو بفروشم عوض کنم . در اصل من قصد عوض کردن  ندارم و پولش رو برای کاری لازم دارم ولی به همسر نگفتم .چون اگر میگفتم باید میگفتم برای چی و  نمیشد بگم  . گفت صبر کن یکی دو ماه دیگه الان حوصله ندارم . گفتم به حوصله تو چه ربطی داره ؟ من میخوام ماشین خودمو بفروشم تو حوصله نداری ؟ ببین بهت خبر میدم هم اینطوری میکنی . بیزحمت شنبه برام یک آگهی بزن تو روزنامه . یا هر کاری میخوای بکنی بکن که زود فروش بره . میخواست منو قانع کنه که فعلا  نفروش و خوبه و ولش کن و بذار بعدا . من هم اصرار کردم میخوام بفروشم . گفت پس صبر کن بین دوست و  اشناها سوال کنم ببینم اگر کسی میخواد . گفتم هر آشنایی پیدا  میکنی حواست باشه من پولم رو نقد میخوام تخفیف هم نمیدم  .

گفت عجب خوش معامله ای هستی . گفتم بله  تو که خبر داری چه ماشین سرحالیه . اصلا به هر کی خواستی بگی ،بگو دست یک خانوم دکتری بوده صبح به صبح میرفته مطب عصر هم میومده . مطبش هم کوچه بالایی خونه بوده . خط نیفتاده . گفت چشم میرم میگم دست یک خانوم دکتری بوده  صد بار باهاش رفته شمال و برگشته .تصادف هم نکرده . گفتم کدوم تصادف تو سر مال میزنی ؟ ماشین تصادفی به اون میگن که  بدنه داغون شده باشه  یا چپ کرده باشه .  مال من که در حد  تو رفتن و چراغ شکستن و خط افتادن بوده .  تازه  هر بار درستش کردم . خودت که میدونی سالم سالمه  

رسیدم خونه کمی استراحت کردم رفتم ورزش . اصلا انرژی نداشتم . مربی گفت  ببین کی میخواست قهرمان بشه . با این وضع مسابقه باشگاهی بین بچه های همین جا  هم نمیبری . گفتم  تو بلد نیستی درست تمرین بدی . اصلا من باید برم یک مربی دیگه بگیرم  به من اعتماد به نفس بده   . گفت   روز اول دست راست و چپ بلد نبودی الان من بلد نیستم . گفتم خلاصه خودت میدونی یا من تو مسابقه  همه رو میبرم یا مربی عوض میکنم . هر کاری خودت میدونی بکن . شده بری داور بخری هم بخر .بیخود نیست این فدراسیون ها گرفتار شدند هر روز باید مربی بیارن .الان درکشون میکنم . مرده بودیم از خنده . گفت همین مونده من برم به خاطر تو  پول بدم داور بخرم . گفتم پول آبروت رو میدی .  به خاطر ابروی خودت مجبوری  . همه میگن این مربی بدی داشت اینطوری بازی کرد . 

برای جمعه برادر شوهر دوباره برنامه خرید کردن و بردن داشت .چون خواهر شوهر نبود و قرار بود با مادر شوهر بره ،   گفته بودم  که من هم  میام ببینم نی نی خانوم چقدر بزرگ شده . اعتراف میکنم  میخواستم  ببینم با تعریف های خواهر شوهر جور در میاد یا نه .  صبح مادر شوهر زنگ زد گفت پدر شوهر گفته  حالا که بعد ناهار میرین  به حسنا بگو ناهار بیاد اینجا . یک لحظه تو ذهنم اومد بگم پدر شوهر گفته یا شما هم میگید ؟ ولی نگفتم . تشکر کردم گفتم تو خونه کار دارم بعد از ناهار میام . شما فقط بگید چه ساعتی بیام . برادر شوهر رفته بود خرید. گفت بیاد خونه ببینم کی راه میفته بهت خبر میدم .

برادر شوهر تماس گرفت گفت چرا ناهارنیومدی شنیدم دعوت جناب سرهنگو رد کردی . گفتم حالا اون بماند  بگو ساعت چند باید راه بیفتی . گفت من خودم میام دنبالت ماشین بهار اینجاست . گفتم نه من خودم میام  با ماشین بهار نمیام.قرار شد یک ساعت قبلش تماس بگیره .

تماس گرفت  رفتم . سر راه شیرینی هم خریدم . نرفتم بالا . زنگ زدم گفتم که وسایل رو بیاره و من پایین هستم.  سری اول خریدها رو که  آورد بذاره تو ماشین گفت بابا گفته به حسنا بگو بیاد بالا کارش دارم . رفتم بالا . پدر شوهر گفت بیا بریم اونور بشین کارت دارم . مادر شوهر هم رفت آماده بشه . گفت چرا امروز گفتم ناهار بیا اینجا نیومدی؟ گفتم  امروز که اصلا فرصت نداشتم به کارهای خونه میرسیدم ولی از این به بعد هم ترجیح میدم اگر رفت و آمدی باشه تنهایی نیام اینجا . هر  وقت همسر فرصت داشت  ، با هم میایم . ولی شما هر وقت دلتون خواست تشریف بیارید خونه من . قدمتون روی چشم . از اون جا که من گاهی تلخ میشم یک چیزهایی میگم ، یک حرفی هم به پدر شوهر گفته بودم که  به روی من نیاورده بود . گفت ناهار که نیومدی . اون چه حرفی بود اون روز زدی ؟ گفتم من حرف بدی نزدم .  به نظر خودم واقعیت بود .گفت نظرت اشتباهه . کمی حرف زدیم و باز هم من از نظر خودم بصورت کامل برنگشتم .

راه افتادیم رفتیم . مادر شوهر  طبق معمول گله داشت که بدعادتشون کرده کارش شده خرید کردن و رسیدگی به اینها .....یعنی حرف رو انقدر پیش برد که به اصل مطلب رسید . که برای چندمین بار به بچه دار نشدن جاری اشاره کنه 

 برادر شوهر هم که عادت داره . احتمالا هر روز میشنوه فقط لبخند به لب گوش میکنه . در کل صبر و اعصاب خوبی داره .  انقدر هم راه دور بود که خدا میدونه . فکر کردم برادر شوهر بنده خدا هر هفته یا ده روز یک بار چطور این همه راه میاد براشون وسیله بیاره . اصلا زیر بار نمیره که همون هزینه رو بده خودشون خرید کنن .  از حق نگذریم خواهر شوهر هم همیشه داره همراهش میره . یکی از شهرای اطراف کرج . تازه وسط خود اون شهره هم نبود باز یک مسافتی دورتر از شهر . شوهرش هم خونه بود در رو باز کرد اصلا بیرون نیومد . برادر شوهر وسایل رو گذاشت اونور در و مادر شوهر هم تا تونست غر زد که پسر من با این شخصیت ببین کارش به کجا رسیده . برادر شوهر گفت مامان شما چند بار دیگه هم همین حرف رو گفتی  . مادر شوهر گفت صد بار  بگم کمه .

رفتیم تو  . برادر شوهر که نمیره تو . آقاهه  ممنوع کرده  . همیشه تو ماشین میشینه . رفتیم نشستیم . مادر شوهر به آقاهه گفت  وسایل رو بیاره تو .تا اون موقع تکون نخورده بود . فکر میکنم انتظار داشت ما ببریم . بیخود نیست خواهر شوهر میگفت  هر بار میبرم خودم جابجا میکنم . با این که دل خوشی از خواهر شوهر ندارم ولی بنده خدا خیلی زحمت میکشه .  

خوبه با ما  خودمونی نشده بود. مادر شوهر هم به شوهرش گفته بود بره وسایل رو برداره . وگرنه حتما به من میگفت بلند شو برو تو اشپزخونه وسایل رو بذار تو یخچال فریزر و کابینت . بیچاره خواهر شوهر  این یک مورد رو حق داره . مادر شوهر براش پیراهن نخی گشاد برده بود برای شوهرش هم تیشرت و برای بچه ها هم لباس تو خونه . من تو ماشین دیدم اتفاقا خوشگل و با سلیقه هم خریده بود .  داد بهشون .  موقعی که رفتیم جعبه شیرینی که برده بودم دستم بود دادم دست خانومه . گذاشت یک گوشه رو زمین . مادر شوهر هم اینها رو داد ،گذاشت رو جعبه شیرینی .  اصلا باز نکرد ببینه خوبه بده اندازه هست، نیست .

هیچی هم برامون نیاورد که بخوریم . این در حالی بود که بین خرید های برادر شوهر  انواع میوه ها هم بود . بحث خوردن نبود .  اگر میاورد هم که نمینشستیم به خوردن . در کل ما رو مهمان حساب نکرد بود . مادر شوهر گفت یه لیوان اب برای من بیار تو راه تشنه شدم  .بلند نشد . به یکی از بچه هاش گفت  برو یه لیوان آب بیار  . تازه اون موقع گفت  چایی میذاشتم . مادر شوهر گفت چایی نمیخواد بگو همین یه لیوان آب ، خنک باشه .خانومه از همونجا  گفت  از تو یخچال بیار

ولی با همه اینها خدا رو شکر حال و روزش خوب بود . از آخرین باری که دیده بودمش هم خودش تپلی تر شده بود هم این که نی نی خانوم قلنبه تر شده بود . عزیزم که بزرگ شده  .  مادر شوهر بین حرفهاش سوال کرد زیاد تکون میخوره یا کم گفت نمیدونم حواسم نیست .

 شوهرش هم که وسایل رو  گذاشت اشپزخونه اومد نشست لام تا کام حرف نزد سرش به تلویزیون بود . ما هم زود بلند شدیم رفتیم .در کل زیاد ننشستیم .

تا رفتیم تو ماشین ، مادر شوهر  دوباره حرف داشت . گله داشت . این که انقدر به اینها رسیدی اینو بخر اونو بخر برای خانوم جهیزیه درست کن دکتر ببر بیار  خرید بکن بیار  . فکر کرده ما نوکرشیم . بلند نمیشه یه لیوان آب بده دست آدم . نه ما رو آدم حساب میکنه  نه خواهرتو آدم حساب میکنه نه خودتو آدم حساب میکنه . دونه دونه نام میبرد . برادر شوهر گفت . من چیکار کنم به خاطر بچه خودم این کارها رو میکنم من که مسئول رفتار اینا نیستم . به من چه آداب معاشرت بلد نیستند. مادر شوهر گفت بلدن. به تو و دور و بریهات که میرسن یادشون میره . بس که تو بهشون رو دادی . برادر شوهر هم دوباره طبق معمول سکوت کرد لبخند زد . فقط گفت مامان اینا رو هم قبلا گفته بودی .  همین حرف باعث شد مادر شوهر بیشتر هم بگه دوباره تکرار کنه  .

همسر خونه پدر مادر خانوم اولی بود . برادر شوهر گفت زنگ زده . معلوم شد  بعد ناهار رفته بوده همون واحدی که همیشه برای بازدید میره . به برادر شوهر گفته بود   سر راه بیاین اینجا . مادر شوهر  مخالفت کرد گفت خسته میشم  . برادر شوهر گفت ما که باید این راه رو بریم . وسط راه یک کم میخوایم راه رو کج کنیم بریم اونوری . بالاخره رفتیم  . توی آلاچق با صفاش نشستیم   همسر خودش بود و اون دو نفر که همیشه اونجا هستند . چای و شکلات و میوه  آوردند که به موقع بود  و مزه داد .مخصوصا گردو تازه و هلوی تازه چیده شده اش    مادر شوهر  یک سری هم  برای همسر تعریف کرد و ازخانومه گله کرد  .

بعد از تموم شدن تعریف کارهای خانومه ، به همسر گفت یک روز هم میری خونه پدر و مادر خانوم اولی بلند میشی میای اینجا با خودت نمیاریشون ؟  همسر گفت من گفتم با هم بیایم . نیومدند .  اونجا راحت تر بودند . مادر شوهر گفت اون نیومد زنگ زدی دومی بیاد ببینیش . بد نیست که . همسر گفت چه ربطی داره گفتم سر راه بیاین یک کم بشینید استراحت کنید . مگه من حسنا رو نمیبینم که بخوام اینجا ببینم ؟ مادر شوهر گفت مثل این که هر چی ببینی برات کمه  . خوبه یواش گفت اون دو تا نشنیدند . انگار همسر برای دیدن من گفته بود  .  خوب شد به من زنگ نزد به برادر شوهر زنگ زده بود گفته بود بیاید . مادر شوهر با این حرفها بیشتر به آدم اعتماد به نفس میده .  باید به مادر شوهر میگفتم دست شما درد نکنه از این که فکر میکنید همسر تا این حد  مشتاق دیدار من هست .به من گفت پدر شوهر بهت گفت ناهار بیا خونه ما ، نیومدی گفتی کار دارم  . الان حرف اومدن اینجا شد نگفتی کار دارم  . گفتم خوب صبح کار داشتم الان که کار نداشتم . در کل از روزهایی بود که مادر شوهر پر از گله بود .

 من هر وقت میرم اونجا یک قسمتی هست حتما باید بریم ببینم . خیلی دوست دارم . همسر هم میدونه به من گفت بلند شو بریم نشونت برم . رفتیم تو اون یکی محوطه من هم اون قسمتی که دوست دارم دیدم  خیالم راحت شد همه چیز سر جای خودش هست  . بعد راه افتادیم . همسر هم همزمان با ما راه افتاد بره دنبال خانوم اولی و بهار .  

این هفته یک خوشحالی خیلی بزرگ دارم . این که مامان امشب میاد و چند روزی پیش من هست . برای اون حرف ، زنگ زدم به بابا معذرت خواهی کردم از دلش در آوردم ولی هنوز  هم ناراحت هستم که چرا گفتم  . مامان هم به خاطر من میاد چون  یک کاری دارم همسر نمیدونه باید با مامانم بریم  انجام بدیم .